Als peuter was ik extreem verlegen. Toch schreef ik op mijn negende in een vriendenboekje van een klasgenoot dat ik Minister van Financiën wilde worden. Want geld en campagne voeren, dat was nou eenmaal mijn ding. Voor vrienden en familie stond het vanaf toen vast: Werner gaat later de politiek in.
Zo ver is het nog niet gekomen.
Tijdens mijn technische bacheloropleiding waar ik weinig voor voelde, ging ik in 2018 naar Zuid-Korea voor een summer school. Door de erbarmelijke luchtkwaliteit in Seoul werd ik getriggerd. Ik voelde milieuvervuiling aan den lijve. Het wrong dat ik me kon beschermen tegen luchtvervuiling terwijl de mensen die op straat leven zonder enige vorm van bescherming de dag moeten doorbrengen. De onrechtvaardigheid daarvan drong diep tot me door. Hier zag ik hoe groot en oneerlijk het klimaatprobleem is. “De rijkste tien procent van deze aarde stoot net zoveel uit als de overige 90 procent. Terwijl zij de laatste zijn die de gevolgen ervan ondervinden. Dat ging er bij mij niet in.”